MiG-25 (ros. МиГ-25) (oznaczenie NATO Foxbat) – radziecki samolot naddźwiękowy osiągający prędkość maksymalną odpowiadającą liczbie Macha równej 3.

Zakładano dla niego różne funkcje, w tym przenoszenie pocisków manewrujących jak również mały 5 do 7 osobowy transport pasażerski, ale głównym celem było stworzenie nowego samolotu rozpoznawczego latającego na dużych wysokościach oraz ciężkiego myśliwca przechwytującego.

Produkcje seryjną rozpoczęto na początku 1969 roku. Ogółem wyprodukowano 1190 MiG-25 – myśliwskie MiG-25 P oraz rozpoznawczo-bombowe MiG-25 R, w kilkunastu wersjach aż do zakończenia produkcji w 1984 roku.

Konstrukcja

Samolot jest naddźwiękowym jednomiejscowym, dwusilnikowym górnopłatem konstrukcji duralowo-stalowej, z elementami tytanowymi. Wloty powietrza po bokach kadłuba. Usterzenie pionowe podwójne. Kabina hermetyzowana z fotelem wyrzucanym. Celownik radiolokacyjny i wyposażenie do lotów bez widzialności. Zbiorniki paliwa w kadłubie. Podwozie z kołem przednim, chowane.

Historia

Pierwszy lot prototypu w 1965 r. W 1966 r. i 1967 r. na wersji rekordowej E-266 ustalono światowe rekordy prędkości i wysokości. W 1967 r. seria informacyjna. Ulepszona wersja rekordowa E-266M z silnikami R-266 po 14 000 daN.

Ciekawostki

• Starszy porucznik Wiktor Iwanowicz Bielenko odbył 6 lotów na MiG-25, z 7. nie wrócił. Wszelkie domysły o katastrofie się nie potwierdziły. Bielenko nie zbłądził i nie zginął. 6 września 1976 o godzinie 13:05 wylądował na lotnisku w Japonii w celu przekazania samolotu Amerykanom. W ojczyźnie zostawił żonę i syna Dmitrija.


• Izraelskie radary wykryły w 1973 MiGa-25R, który leciał z prędkością (prawie) 3,26 Ma.


• Pierwszy samolot utracony przez wojska koalicji w czasie operacji Pustynna Burza został zestrzelony przez irackiego MiGa-25.


• 2 marca 1989 roku miała miejsce katastrofa szkoleniowego samolotu Mig-25RU. W jej wyniku zginęło dwóch pilotów radzieckich: Kapitan Wiktor Grinik, Porucznik Anatolij Zigolienko. Przy drodze Stary Otok – Oława postawiono pomnik, z którego do dnia dzisiejszego pozostał tylko fundament.

Zastosowanie

W użyciu od 1970 w wersji myśliwskiej przechwytującej, od 1976 w wersji rozpoznawczej. Używany w ZSRR, Algierii, Bułgarii (4 samoloty; wycofany), Indiach, Iraku, Libii, Syrii, a w latach 1971-1975 w Egipcie pilotowany przez radzieckich pilotów i obsługiwany przez radzieckich techników. Na samolocie E-266 oraz E-266M w latach 1965-1976 ustalono 25 rekordów świata, m.in. prędkości 2980 km/h i wznoszenia 25 000 m w 2,5 min. 31 sierpnia 1977 r pilot doświadczalny Aleksandr Fiedotow wzniósł się zmodyfikowanym Mig-25 E-266M na wysokości 37 650 m (123 523,58 stóp).

Wersje

• E-266 – wersja rekordowa


• E-266M – ulepszona wersja rekordowa


• MiG-25P – Product 84 Interceptor (przechwytujący) "Foxbat-A"


• MiG-25PD / PDS – Product 84D Interceptor (przechwytujący) "Foxbat-D"


• MiG-25R / RBK / RB / RBS /RBV /RBT – Product 02 Recon (rozpoznawczy) "Foxbat-B"


• MiG-25PU / RU – Product 39, 22 wersja dwumiejscowa treningowa "Foxbat-C"

Bibliografia

• F. Crosby: Samoloty myśliwskie świata